W ogólnej praktyce medycznej ok. 20–25% pacjentów zgłasza dolegliwości skórne. Choroby skóry są obecnie powszechne. Prawie każdy nastolatek ma trądzik, w zależności od populacji ok. 20% osób ma cechy atopii lub zmiany alergiczne innego typu. Większość pacjentów w wieku emerytalnym ma różnego stopnia zmiany o charakterze posłonecznego uszkodzenia skóry...

Atopowe zapalenie skóry (AZS) (atopic dermatitis, AD) jest przewlekłą, świądową chorobą zapalną skóry, która występuje najpowszechniej w populacji dziecięcej, ale może dotyczyć także osób dorosłych. Choroba ma przebieg nawrotowy, a towarzyszyć jej może podwyższony poziom IgE oraz alergiczny nieżyt nosa i astma oskrzelowa...

Kandydozy wywoływane przez grzyby drożdżopodobne należące do rodzaju Candida są częstą przyczyną infekcji skóry, paznokci i błon śluzowych. Rozwój kandydozy jest zwykle związany z obniżoną odpornością organizmu, wiekiem, sposobem odżywiania i niewłaściwą higieną. Czynnikami zwiększającymi ryzyko infekcji są pierwotne i wtórne niedobory immunologiczne (AIDS, choroby nowotworowe, cukrzyca, endokrynopatie), antybiotykoterapia, stosowanie glikokortykosteroidów i leków cytostatycznych oraz immunosupresja...

Skóra ludzka, szczególnie twarzy i rąk przez całe życie jest narażona na działanie zawartych w spektrum światła słonecznego promieni ultrafioletowych (ultraviolet radiation, UVR). W konsekwencji, przy braku stosowania odpowiedniej ochrony, dochodzi do przyspieszonego starzenia się skóry i powstawania nowotworów, tj. raków podstawnokomórkowych, raków kolczystokomórkowych oraz czerniaka. ..

Rozprzestrzenianiu się inwazyjnych chorób pasożytniczych sprzyjają złe warunki sanitarno-higieniczne, klęski żywiołowe, ruchy migracyjne ludności, stale wzrastająca liczba bezdomnych, a czasami po prostu nieprzestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej. Do najczęstszych chorób pasożytniczych należą świerzb i wszawica, rzadziej obserwuje się zmiany skórne wywołane przez larwy much (tzw. larwę wędrującą), pluskwiaki czy pchły.

W 80% przypadków owrzodzenia podudzi są wynikiem choroby żył. Owrzodzenia te zostały sklasyfikowane (klasyfikacją CEAP) jako szóste, najwyższe stadium niewydolności żylnej kończyn dolnych.

Przed podjęciem decyzji o włączeniu do terapii antybiotyku oraz dokonaniem jego wyboru lekarz powinien ustalić na podstawie badania przedmiotowego, wywiadu, badań laboratoryjnych (głównie mikrobiologicznych) rodzaj drobnoustroju, który wywołał infekcję i wymaga wyeliminowania.