Bakteryjne choroby skóry są powszechne w praktyce lekarza rodzinnego.

Zakażenie HSV-1 nie chroni przed zakażeniem HSV-2.

Do zakażeń skóry dochodzi w sprzyjających okolicznościach, takich jak: choroby ogólnoustrojowe (np. cukrzyca, niewydolność nerek), nadpotliwość i maceracja skóry, naruszenie bariery naskórkowej lub obniżenie odporności.

Profesjonalne leczenie dermatologiczne to nie tylko farmakoterapia, lecz także właściwe pielegnowanie chorej skóry oraz stała profilaktyka po zakończeniu aktywnej fazy leczenia. Celem niniejszego opracowania jest omówienie istotnych składników występujących w dermokosmetykach przydatnych we właściwej pielęgnacji skóry w wybranych dermatozach...

Wśród pierwiastków koniecznych do prawidłowego funkcjonowania organizmu wyróżnia się mikro- i makroelementy. Mikroelementy to pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych...

Genetycznie uwarunkowane zaburzenia budowy i funkcji skóry są przyczyną chorób, które klasy‚kowane są jako genodermatozy. Wśród nich wyróżnia się następujące grupy: choroby pęcherzowe skóry, zaburzenia rogowacenia, zaburzenia barwy skóry...

Toczeń rumieniowaty układowy (TRU) jest chorobą o podłożu immunologicznym, która charakteryzuje się tworzeniem przeciwciał skierowanych przeciwko jądrom komórkowym z występowaniem wielu objawów klinicznych. Przyczyna choroby jest nieznana, jednak stwierdzono, że czynniki genetyczne odgrywają istotną rolę w predyspozycji do tej choroby. TRU dotyczy głównie kobiet, zwłaszcza w wieku rozrodczym, co wynika najprawdopodobniej z wpływu estrogenów.

Rozwój przemysłowy i cywilizacyjny spowodował, że coraz więcej czynników powoduje zwiększoną ekspresję atopii. Według danych epidemiologicznych częstość występowania AZS stale rośnie, szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych. Rozpowszechnienie tej choroby wśród osób urodzonych przed 1960 rokiem ocenia się na 1,4-3%, natomiast wśród osób urodzonych po 1970 roku wskaźnik ten szacowany jest na 8,9-20% badanej populacji.

Infekcje skórne grzybami zoofilnymi przebiegają zwykle z nasilonym stanem zapalnym, obecnością wykwitów grudkowych i krostkowych. Grzyby antropofilne natomiast wywołują infekcje przewlekłe, ze znacznie słabszą reakcją obronną gospodarza, a tym samym ze słabiej wyrażonym stanem zapalnym.

Mimo postępów w terapii łuszczyca pozostaje nadal chorobą, w której leczenie doprowadza jedynie do uzyskania remisji zmian, a nie eliminuje choroby na stałe i musi być prowadzone z okresowymi przerwami do końca życia.

Nie poznano wystarczająco patogenezy schorzenia, dlatego proponowane schematy lecznicze są oparte na doświadczeniu klinicznym. Skuteczność tylko wybranych z nich została sprawdzona w randomizowanych badaniach z użyciem ślepej próby. Obecnie uważa się, że należy stosować jak najbardziej oszczędną terapię.